
Gangthelabel: “Binnen tien jaar zitten we aan de tafel bij Kanye West!”
Gangthelabel, oftewel Belgium’s Finest, bestaat uit Dries ‘Dro’, Aswin ‘Kuston’ en Dennis ‘Syzzurp’. We hebben je al eerder aan hen voorgesteld maar het was nog eens tijd voor een uitgebreid gesprek. We kwamen de jongens tegen in de backstage op Laundry Day en vroegen hen naar hun stijl, hun ambities en hiphop itself. En we kwamen te weten dat rijker worden dan Willy Naessens en aan tafel zitten met Kanye West ook nog op hun 'to do'-lijst staan.
tekst door Melissa Awouters & foto's door Eleni Valor Lopez en Lowie Clapéron
Jullie kennen Chase natuurlijk al, de vorige keer spraken we met jullie voor Fashion Killa.
Dries: ja omwille van onze swag! (lacht)
Ook vandaag zien jullie er weer goed uit Aswin, jij bent helemaal mee met de Pokémonhype zie ik?
Aswin: Eigenlijk had ik dat al gekocht voordat de Pokémon Go-hype ontstond omdat ik altijd al fan was. Ondertussen is die heisa al wat gaan liggen maar ik wou het toch nog bovenhalen. Vroeger speelde ik dat altijd op de gameboy, pure nostalgie.
Dries: Ja trendsetter daar!
Ooit verwacht dat jullie hier zouden staan?
Samen: Ja!
Dries: Toen we jong waren en meer views op YouTube kregen, dachten we dat we binnen een paar jaar in Amerika zouden zitten. The sky is the limit guys! No disrespect voor Laundry Day maar je moet altijd gaan voor het hoogste.
Wat is dat dan?
Aswin: We hebben gezegd dat we rijker gaan worden dan Willy Naessens. (lacht)
Dries: Als dat waar is dan gaan we nooit meer klagen.
Maar via hiphop is dat moeilijk in België, of niet?
Aswin: Heel moeilijk. In België is die markt nu pas aan het opkomen. Daarom hebben we onszelf de hele tijd proberen te vernieuwen. Onze tape is moeilijk verteerbaar, het is een muzikaal werk. Het is hard om experimentele newschool shit te maken, zeker in België, omdat veel mensen er nog niet klaar voor zijn. We zijn nu een beetje aan het uitzoeken hoe we toch buiten België kunnen doorbreken terwijl we ons eigen ding blijven doen.
Maar dat is toch ook jullie sterkte?
Dries: Dat is een sterkte maar dat maakt het tegelijk moeilijk om airplay te krijgen zoals Woodie Smalls of Coely. Wat zeker ook goed is! Maar anders.
Hebben jullie daarom minder bekendheid dan hen?
Dries: Dat kunnen wij zelf niet zeggen maar we weten wel dat muziek van Woodie of Coely iets meer voor de hand ligt. Die dingen heb je misschien hier en daar wel al een keer gehoord in een of andere vorm. Ze doen allebei hun eigen ding maar van Gangthelabel kan moeilijker zeggen: dat klinkt als die of die artiest.
Aswin: We hebben ons altijd een beetje afgezet tegen het commerciële. Toegankelijkheid staat vaak gelijk aan simpel en dat zijn we niet. We zijn nogal gecompliceerde gasten en dat uit zich ook in onze muziek. We proberen tegenwoordig wel wat meer om binnen het plaatje te passen maar daarvoor schuiven we onze eigen principes niet aan de kant. We proberen wel om mee te doen in het spelletje.
Hebben jullie wel het gevoel dat alles nu snel gaat?
Dries: We hebben het gevoel dat we op bepaalde facetten van artiestendom wel snel gaan. Vorige zomer mochten we bijvoorbeeld de mainstage van Pukkelpop openen. Dat zijn dingen die op onze leeftijd niet meteen vanzelfsprekend zijn. Maar dan zijn er andere dingen waar we wel heel hard moeten achter zitten voordat er echt beweging inkomt.
Uiteindelijk zijn jullie nog relatief jong in vergelijking met sommigen die hier vandaag op de hiphop BARS-stage staan?
Dries: Ik denk dat we eerder supervroeg zijn begonnen dan dat het allemaal snel gaat. Uiteindelijk zijn we hier al op ons dertiende mee begonnen. En nu staan we hier negen jaar verder, hé moatje!
Aswin: Ja we zijn pakweg negen jaar bezig, sinds dat we door onze gemeenschappelijke Lil Wayne-bewondering zijn begonnen met rappen.
Hoe werken jullie precies samen?
Dries: Aswin maakt de beats! Vervolgens hangt het ervan af waarnaar we precies op zoek zijn. Soms neemt het schrijfproces weken in beslag, maar soms gebeurt het ook in één avond. Het is altijd anders, net zoals al onze nummers anders zijn. Dat maakt het net interessant.
Aswin: Er is geen vast stappenplan om tot een goed nummer te komen.
Is het dan niet moeilijk om te beslissen wanneer een nummer af is?
Aswin: Dat is inderdaad moeilijk.. Dat is eigenlijk een oneindig proces, iets wat zeer goed klinkt kan altijd beter maar dan moet je zelf die grens trekken. Het is ook niet zo gemakkelijk om goeie nummers blijven maken. Net zoals onze visie verandert onze manier van werken constant. Momenteel hebben we het even moeilijk met teksten schrijven in vergelijking met vroeger. Afgelopen jaar zijn we gestart met freestylen en daardoor hebben we ook weer meer ontdekt. Als je een moment spontaan vult met woorden ga je volledig op je gevoel en de vibe af. De lyrics gaan minder diep en klinken vooral goed. Dan moeten we keuzes maken: willen we dat de mensen zo'n soort lyrics krijgen? Tegelijk hebben we gezien dat mensen onze bars van vroeger waardeerden. Nu zit de sound goed maar de content is nog heel vaag en veelomvattend.
Waar zijn jullie jezelf binnen vijf jaar?
Aswin: Laten we zeggen binnen 10 jaar…
Dries: Aan de tafel met Jay Z, Kanye West… Als we voor de volgende tien jaar diezelfde inzet tonen ben ik er zeker van dat we gaan geraken waar we willen.
Het begint toch al? Jullie hebben al in het voorprogramma gestaan van Big Sean, Travis Scott, Kid Ink…
Aswin: We hebben een schone palmares maar we willen zoveel meer. Soms nemen we alles for granted. We doen bepaalde dingen die we ondertussen al te gewoontjes vinden en we moeten daarbij stil staan, we’re really doing this!
Dries: Ja kijk, toen we ‘Willy Naessens’ uitbrachten zonder label werd het drie weken na elkaar elke dag op de radio gedraaid. Maar dan wil ik die track op nog meer zenders horen. Terwijl we als independent artists blij moeten zijn dat onze muziek op de radio komt.
Nu zijn jullie onafhankelijk, maar willen jullie dat ook zo houden?
Dries: We willen gewoon niets tekenen wat uiteindelijk in ons nadeel gaat spelen. We wachten liever tot we elkaar nodig en niet alleen wij hen. We willen dat het voor beiden interessant is om op lange termijn samen te werken.
Aswin: We willen ook geen compromissen maken, het moet volledig naar ons ding zijn. Het probleem met labels is dat ze bepaalde verwachtingen hebben en ik vind het moeilijk om voor andere mensen muziek te maken. Muziek maken doen we uiteindelijk volledig voor onszelf, ik wil niet in gestuurd worden in welke nummers ik nu wel of niet mag uitbrengen. Wij willen volledig ons eigen ding doen. En dat iemand anders de rechten heeft op mijn muziek? It’s my music!
Zijn er mensen waar jullie heel graag mee zouden samenwerken?
Aswin: Dat is een hele lijst! Kanye West, Lil Wayne, Lil B, Lil Yachty…
Dries: Soulja Boy… Iedereen gewoon!
Ook Lil Yachty, ondanks dat hij geen vijf tracks van Biggie of Tupac kan opnoemen?
Aswin: Dat moet hij weten hé, dat kan mij echt niet schelen. (lacht) Hij doet dat natuurlijk met opzet, om te tonen hoe newschool hij is. Wat je bij Lil Yachty ziet, heb je dat al eerder gezien? Hij spot bewust met de oldschool hiphop om wat wrevel te veroorzaken. Ik kan ook gewoon geloven dat dat niet zijn ding is, dat kan. Met het ene ben ik ook volledig mee terwijl ik met het andere zelden bezig ben.
Hiphop is breed.
Dries: Ja hiphop is geen hiphop! In rock heb je ook allemaal specifieke onderverdelingen.
Dus als jullie je eigen hiphop zouden moeten omschrijven?
Aswin: Moeilijk. Het draait bij ons vooral om de energie. We zijn niet bepaald op zoek naar diepe teksten, bij ons werkt het eerder in de omgekeerde richting.
Dries: In onze muziek zit zeker een hele laag humor. We spelen met de grens van ‘wat menen ze nu en wat niet?’ Het is een beetje een mysterie. Onze hiphop is niet meteen een uitlaatklep voor onze gevoelens.
Aswin: Een uitleefklep wel!
Hebben jullie dan een andere uitlaatklep?
Aswin: Het leven zelf! We zijn al zoveel met het leven zelf bezig dat we daar eigenlijk geen behoefte meer aan hebben in onze muziek. Muziek is het enige wat ons weg trekt van de realiteit. Voor ons is muziek nice vibes , good energy, verstand op nul en gaan!