Waarom Evelyne en Lana een kattencafé oprichtten

​DreamCATchers is de allernieuwste hotspot in Gent en wij waren er de dag na de grote opening om oprichters Evelyne en Lana te interviewen. Hun voorliefde voor katten konden ze perfect combineren met een trendy interieur in hun gezellige kattencafé. Daarnaast is ook hun menukaart animal friendly: de heerlijke vegan gebakjes van 'Chez Mariette' en de soy latte’s creeëren de ideale sfeer voor elke Crazy Cat Lady (or Man).

Tekst door Jantien Debyser, foto's door Mayli Sterkendries.
 

Waarvan komt de inspiratie om een kattencafé te openen?
Oorspronkelijk komt het idee uit Japan, daar bestaat het concept al een tijdje omdat veel mensen daar in appartementsgebouwen wonen waar katten verboden zijn. Daaruit ontstond het idee om een kattencafé te openen, waar je een kat kan 'huren'. Dat is natuurlijk heel commercieel qua insteek. Dat idee is vervolgens overgewaaid naar Amerika, waar - naast de commerciële insteek - goede doelen en adoptie ook drijfveren werden. Ik (Lana) heb twee jaar in New York gewoond.  Eigenlijk is het van daaruit, en omdat we allebei iets met dieren en vooral katten wouden doen, beginnen groeien.

In New York heb je het kattencafé 'MEOW PARLOUR', daar kan je ook katten adopteren. Is jullie concept hetzelfde? 
Het onze is nog anders: wij zijn een vzw en zij zijn echt een commerciële instelling, want ze gebruiken de winst voor zichzelf. Bij ons is het echt wel de bedoeling dat we op termijn andere vzw’s kunnen ondersteunen en fincanciële projecten kunnen opstellen om nog meer zwerfkatten op te vangen. Wij zijn echt een goed doel en stellen adoptie in de kijker voor een groot publiek. We willen ook een soort van infopunt worden; een plaats waar mensen terecht kunnen wanneer ze een probleem hebben met hun huisdier. Momenteel worden er veel huisdieren naar het asiel gebracht om redenen zoals 'plassen naast de kattenbak', terwijl daar eigenlijk heel wat oplossingen voor zijn. Als wij ze niet direct kunnen helpen, verwijzen we ze door naar instanties of personen die dat wel kunnen.
 

Hielden jullie zich hiervoor al bezig met dierenwelzijn? En zo ja, hoe?
Evelyne: Ik hielp tien jaar geleden op 'De Poezenboot' als vrijwilligster en daar heb ik de microbe te pakken gekregen. Omdat het niet combineerbaar was met een full-time job ben ik drie jaar geleden gestart met het eten geven aan straatkatten samen met enkele anderen.

Lana: Ik heb in New York gewerkt in het dierenasiel, ik ving thuis ook papfleskittens op en bracht hen groot. Daarnaast ben ik al jaren vegan, dus eigenlijk ben ik wel heel hard bezig met het algemene welzijn van dieren.

In het buitenland is dit concept al langer gekend, is er volgens jullie een verklaring waarom België deze trend nu pas volgt?
Een zaak opstarten is niet te onderschatten. We hebben allebei wel al ervaring in het ondernemen, maar het is zeker niet evident in België. Wanneer jonge mensen een idee hebben in the States is het voor hen een pak gemakkelijker om het effectief op te starten dan hier. De kosten liggen hier ook enorm hoog, zeker voor ons als vzw: een lening aangaan bij de bank kon al niet ,dus we hebben alles zelf gefinancieerd. Daar staan serieuze budgetten tegenover die niet iedereen zomaar heeft.

Hoe zijn de katten omgegaan met overgang naar de nieuwe (crowded) omgeving?
De katten hebben een privéruimte waar ze heel veel gebruik van maken (lachen), al zijn er een paar die iets socialer zijn. Voor de ene kat gaat het al vlotter dan voor de ander: het hangt echt af van beestje tot beestje en wat zij hebben meegemaakt. Er zijn twee dieren die extra hulp nodig hebben en in het dierenasiel zelf al niet goed zaten. Zij volgen een individueler traject met de bedoeling hen op lange termijn te laten openbloeien.
 

Hoe is de opening voor jullie geweest? Het is sowieso al iets groots om een zaak te starten, extra aandacht van media maakte deze ervaring waarschijnlijk nog groter?
Vooral op die media waren wij niet voorzien (lachen). We hadden niet verwacht dat het zo extreem zou zijn! Eens een lokale krant, OK, maar VTM Nieuws en boven de 5000 likes op Facebook is best wel overweldigend. Je hoopt en denkt wel dat het succes zal hebben, maar we zijn toch best geschrokken van de ontelbare positieve reacties.

De katten zijn hier in samenwerking met het dierenasiel, er is dus ook een mogelijkheid om deze katten te adopteren. Hoe werd er beslist welke katten hier zouden verblijven?
Zij hebben eigenlijk gezegd welke katten, bijvoorbeeld die twee gevalletjes, interessant zouden zijn om mee te nemen. Zij kennen die katten veel beter en konden ons daar dus goed in begeleiden. Daarnaast is er ook een kattengedragstherapeute meegegaan om te kijken welke dieren we bij ons konden plaatsen op basis van hoe ze zich gedroegen. We letten ook op welke katten onderling overeen zouden komen.

Op jullie website kunnen mensen zich aanmelden als vrijwilliger, wat houden die taken dan precies in?
Dat hangt af van de persoon zelf. Er is ook vanalles dat hier nog gedaan kan worden. Bijvoorbeeld ’s ochtends zorgen dat alles opgeruimd is, de kattenbakken kuisen, de katten eten geven en entertainen en nog veel meer. Vandaag was er bijvoorbeeld een meisje dat zich aangemeld had en rechten studeert, dus gaven we aan haar o.a. de taak om contracten op te stellen. Het vrijwilligerswerk gaat echt heel breed en we kijken ook naar de talenten van wie zich aanmeldt en wat zij nog willen bijleren. Ervaring in vrijwilligerswerk staat natuurlijk ook heel goed op je CV.
 

We hebben gezien dat jullie leuke items hebben in de shop, hoe hebben jullie het aanbod geselecteerd?
Dat is een lange procedure geweest (lachen). We zijn eigenlijk gestart met het idee om zo veel mogelijk lokale producten aan te bieden omdat wij ook jonge ondernemers en illustrators willen ondersteunen zoals Delphine van 'Cat Cube'. Uiteindelijk kwamen we maar op een beperkt aantal items uit, daarom zijn we ook beginnen uitkijken naar leuke gadgets. Zo vond ik (Evelyne) het Amerikaanse 'Blue Q'. Hun portemonnees zijn voor 95% gemaakt uit recycleerbaar materiaal. We hebben er dus echt een punt van gemaakt om duurzame producten aan te bieden. Zo heeft Blue Q werknemers met een fysieke beperking. Bovendien hebben ze een goed overzicht over hoe hun producten gemaakt worden in China om zekerheid te garanderen over een eerlijke en menswaardige productie. De T-shirts van 'Suara' worden gemaakt van ecologisch katoen en worden met de hand geprint in The UK. Een deel van de winst die zij maken gaat naar zwerfkatten in Spanje. Je steunt er dus twee goede doelen mee.

Last but not least: hebben jullie nog wilde dromen en ambities voor de toekomst?
(Lachen) Een megagroot pand met een grote binnentuin waar de katten in kunnen rondlopen. Of een uitgebreid programma voor de zwerfkatten opzetten. De dromen zullen blijven komen zolang er katten zijn zonder een thuis. Misschien een festival organiseren zoals er in LA een filmfestival was waar er voortdurend filmpjes van katten afgespeeld werden. Het was blijkbaar een grote hit: de tickets waren snel uitverkocht. Mensen kwamen er ook verkleed naartoe. Als we dat hier zouden kunnen organiseren, zou dat echt de max zijn. Dit is voor ons nog maar het begin!

Heel erg bedankt voor jullie tijd, we wensen jullie enorm veel succes met dit gezellige kattencafé.

Voor wie zeker wil zijn van een plaatsje is het aangeraden om hier een tafeltje te reserveren.