Salah van NoMoBS over drarries, racisme en humor
NoMoBS is een Antwerps hiphopcollectief dat je vast kent als je onze wekelijkse top vijf checkt. Enkele weken geleden brachtten ze nog de track ‘De Leven’ uit. Wij kregen na hun optreden op de hiphop BARS-stage op Laundry Day Salahdine even te pakken. Samen met Saïd, Mike en Yahya spuwt hij sinds 2012 vuur op het podium. No More BullShit!
Ik zag jullie onlangs op Facebook pannenkoeken bakken. Waarom was dat precies?
We hebben tijdens een braderie op het Kiel een beetje promo gemaakt. We hebben pannenkoeken en T-shirts verkocht om zo wat geld in te zamelen.
Jullie houden jullie sowieso al veel bezig met de buurt?
Ja zeker, dat moet wel. De jongeren en mannen van de buurt zijn degene die onze muziek gepusht hebben. Zij hebben ons naar een hoger level gebracht. Als hiphopcollectief heb je een posse nodig en dat zijn voor ons de jongens van het Kiel.
De hele Antwerpse crew is zelfs hier.
Ja ondertussen is dat zo een beetje uitgegroeid tot heel Antwerpen.
Jullie deinzen niet terug om jullie mond te openen op maatschappelijk vlak. Is het belangrijk om jullie stem te laten horen?
Ja natuurlijk, dat moet. We zijn een minderheid die constant wordt geviseerd op bepaalde vlakken, van religie tot huidskleur. We hebben het schijt aan mensen die rond de pot draaien op nationale televisie, nee fuck dat, wij gaan er gewoon voor en zeggen wat er op onze lever ligt. Mensen respecteren dat omdat ze zichzelf in ons herkennen. We voelen dezelfde frustraties en terwijl zij die niet kunnen uiten, hebben wij de tools om dat wel te doen.
Willen jullie andere mensen inspireren om zo ook hun stem te laten horen?
Ja. En dat moet niet met hiphop of andere muziek zijn. Iedereen kan dat op zijn eigen manier doen, als advocaat, als architect… Iedereen kan zijn stem laten horen.
Humor is daarbij een belangrijk wapen.
Ja, we verdedigen ons met humor. We lachen met de vooroordelen die bepaalde Belgen rond ons hebben. We lachen niet onszelf uit maar wel hen. ‘What the fuck, waar zijn jullie mee bezig?’. Niet iedereen voldoet aan datzelfde stereotype, snap je?
Ja natuurlijk, je hoopt daarmee iets te veranderen?
Ja we proberen terug positief te zijn. Veel jongeren van onze wijk staan niet sterk in hun schoenen omdat ze minder kansen krijgen maar wij proberen hun zelfvertrouwen weer op te krikken. We willen hen laten zien dat ze moeten doorzetten. Word je vier of vijf keer geweigerd op een interim-bureau, dan probeer je een zesde keer. Blijven geloven, dan geraak je er wel.
Jullie brengen een positieve boodschap en willen ingaan tegen verdeeldheid. Hoe doen jullie dat precies?
We moeten rechtuit zijn. Echt vlakaf de feiten op tafel gooien. In de media praat tegenwoordig iedereen in vakjargon dat niemand begrijpt, mensen proberen een gulden middenweg te zoeken en winden er doekjes om. Mensen moeten rechtuit kunnen zeggen wat het probleem is en er iets aan doen. Wie zegt dat racisme relatief is of niet bestaat… Nee, dat bestaat wel. Wij willen dat tegengaan doordat we niet alleen proberen onze drarries te bereiken maar ook de blanke Belg of de zwarte Belg. Zo proberen we iedereen samen te brengen en te laten zien dat het wel kan werken.
Jullie willen verenigen met jullie muziek, niet toevallig rappen jullie ook in een mix van verschillende talen zoals Arabisch, Engels, Frans en Nederlands?
Ja we proberen toch te verenigen. De mix van de verschillende talen kan een nadeel zijn maar tegelijk ook een voordeel. Sommige mensen begrijpen niet wat we zeggen maar anderen vinden onze shit bangelijk. Dat is ook wat we willen doen, we proberen herkenbaar te blijven voor ons publiek. Dat is belangrijk, wij zijn verstaanbaar doordat we spreken in de taal van het volk, in tegenstelling tot politiekers die praten en praten maar waar niemand iets van snapt. En mensen stemmen daar dan op hé. (lacht)
Wat zouden je doen als je geen muziek zou maken?
Ik zou een komiek zijn denk ik! Ik zou echt preken. (lacht) We verdiepen ons allemaal wel in de artistieke wereld, we doen van alles een beetje. Muziek, comedy, acteren… We proberen overal een beetje ons brood uit te halen.
Ja, vorig jaar waren jullie trouwens een tijdje te zien in Café Corsari op één? Waarom nu niet meer?
Wij proberen dat en zijn op zoek hoor. Maar daarvoor moet je connecties zoeken en gesprekken voeren. We gedragen ons nog veel te Marokkaans voor de maatschappij, dat schrikt hen af. Ze zijn nog veel te bang voor ons. Daar zijn dus wel nog wat stereotypen te doorbreken om een nieuw publiek aan te trekken. Niet iedereen heeft dat door precies, wij proberen dat nu via onze eigen weg te doen. Nu zijn we dus vooral eigen dingen aan het creëren met NoMoBS.
Waar zie je NoMoBS dan binnen vijf jaar?
Ik zie ons samen als groep eerder als een soort productiehuis. Daarmee bedoel ik, ook nog dingen zelf creëren maar vooral samenwerken met andere mensen en hen ondersteunen. Meer programma’s maken en meer shows geven. Vanuit een zittende houding de dingen meer organiseren.
In november zien we jullie ook in de muziekodroom in Hasselt voor Belgium's Finest HipHop Tour. Wat wil je zeggen tegen onze lezers die niet weten als ze moeten komen of niet?
We hebben ongeveer twee jaar geleden een show gehad in Hasselt, op Hogeschool PXL, dat was echt machtig! Ik hoop dat die mensen gewoon allemaal terug komen en dan gaan we de boel op stelten zetten. En als je ons niet kent, kom ons leren kennen! Dan worden wij broeders en zusters, dat komt helemaal goed.
Heel erg bedankt voor het interview Salah en tot in de MOD!
Geen probleem en çava, das goe!
All new articles
