Urban creator Jennifer Kesteleyn ruilde haar PhD in voor een carrière in fotografie

February 14, 2019

•

min read

Jennifer Kesteleyn is sinds de zomer van 2017 aan de slag als fotografe bij Chase. 2018 was het jaar dat Jennifer besliste full time aan de slag te gaan met haar camera, en zich toe te leggen op het ontwikkelen van haar eigen stijl en richting in fotografie.

De Chase Urban Creators zijn digital creatives die video's, foto's, artikels en social stories maken over onderwerpen zoals urban music, lifestyle, creatives en de samenleving. Het is een diverse groep jongeren op zoek naar een platform voor hun passies en het verscherpen van hun skills.

<div class="post_button"><a href="https://login.circle.so/sign_up?request_host=community.chase.be" class="button is-small w-button">Word lid van onze community</a></div>

Hoe ben je in de wereld van de fotografie terecht gekomen?

Ik kreeg de kans om te doctoreren negen jaar geleden, toen ik afstudeerde aan de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen. Als assistent binnen de opleiding Internationale Betrekkingen en Diplomatie kon ik veel reizen en is zo mijn interesse voor fotografie ontstaan. Vooral omdat ik voor Instagram mooie foto’s wou nemen, om te tonen wat ik allemaal meemaakte op mijn avonturen.

Ik schreef mij al snel in voor avondlessen fotografie en bleef een tijdje reizen, maar fotograferen bleef meer een hobby. Tot in het laatste jaar van mijn doctoraat: ik ben toen compleet ingestort. Was academisch onderzoek wel echt mijn ding? Mijn interesse in fotografie groeide en mijn online posts werden snel opgepikt. Op dat moment maakte ik vooral zelfportretten in verlaten gebouwen en op een of andere manier sprak dat mensen wel aan. Ik besloot mezelf uiteindelijk een jaar de tijd te geven om te reflecteren wat ik wou doen. Tijdens dat jaar merkte ik dat ik de hele tijd fotografeerde en zag ik er steeds meer potentieel in. Vorig jaar heb ik uiteindelijk de stap genomen en ik heb nu een kunstenaarsstatuut als fotograaf.

En nu ben je aan de slag als urban creator bij Chase?

Het jaar dat ik stopte met mijn doctoraat, ben ik heel toevallig op de Facebookpagina van Chase terecht gekomen. Ik zag dat ze nieuwe medewerkers zochten en zo ben ik voor hen beginnen fotograferen. Chase opende zoveel deuren voor mij! Ik werd gefeatured in de "topfotografie op Instagram" rubriek van Chase, wat er voor zorgde dat Motorola België mijn foto’s te zien kreeg. Via hen haalde ik mijn eerste grote opdracht binnen. Deze klant komt nu nog steeds terug en via hen geef ik ook workshops rond smartphone fotografie in Amsterdam.

Voor jonge fotografen of journalisten is Chase een ideaal platform om opdrachten te krijgen en bij te leren. Want als je een creatief beroep hebt, ben je constant op zoek naar nieuwe uitdagingen. Dus hoe meer mensen je foto’s zien, hoe sneller je bekend geraakt en je dus werk krijgt. Ik krijg al mijn opdrachten via social media. Instagram en Facebook zijn de kanalen waar ik het meeste werk uit haal. Mensen contacteren je sneller op Messenger dan dat ze je bellen.

Heb je ook al negatieve ervaringen met social media gehad?

Het enige dat ik kan bedenken is die ene keer dat ik op een festival een meisje fotografeerde die achteraf mailde om de foto van sociale media te halen, wat ik ook meteen heb gedaan. Maar verder trek ik mij echt niets aan van policies van social media, zoals die van Instagram. Daarbij moet je akkoord gaan met een overdraagbare sublicentie zodat ze geposte inhoud kunnen gebruiken. Ik denk niet dat Instagram zich gaat bezig houden om foto’s van mij door te verkopen. Het maakt mij niet echt uit wat er met mijn beelden gebeurt, behalve dan met mijn vrij werk. Een foto maak je niet om weg te steken: het beste wat een foto net kan overkomen is dat die veel gezien wordt. Voor betaalde opdrachten verkoop ik ook mijn rechten.

Het is hetzelfde alsof je naar de bakker zou gaan, een gratis brood zou vragen met als voorwaarde dat je online een goede review schrijft over hoe lekker jouw boterham is: zo werkt het niet.

Heb je tips voor andere digital creatives?

Ik krijg zenuwen van mensen die de vraag stellen of ik gratis foto’s wil nemen in ruil voor exposure. Er wordt vergeten dat je modellen moet zoeken, je materiaal moet aankopen, je ideeën moet hebben,… Het is hetzelfde alsof je naar de bakker zou gaan, een gratis brood zou vragen met als voorwaarde dat je online een goede review schrijft over hoe lekker jouw boterham is: zo werkt het niet.

Bij het Cultuurloket krijg je een goede en duidelijke uitleg over welke statuten het voordeligst zijn. Dat zou ik als eerste stap doen als je een creatieve job zoekt. Vorig jaar heb ik zelf de stap genomen en een kunstenaarsstatuut aangevraagd. Na mijn carrière aan de universiteit was het niet gemakkelijk om de stap te nemen naar het onregelmatige leven van een kunstenaar. Maar dit geeft me vrijheid, en ik kan doen wat ik wil.

Voor de rest kan ik nog meegeven: bijt door. Ik merk bij mezelf ook dat als het even moeilijk gaat, je bezig moet blijven. Zo botste ik tijdens een rustiger periode per ongeluk via een Facebook Ad op een oproep voor een shoot voor Who’s that Girl? Ik werd uiteindelijk aangenomen op basis van mijn vrij werk.

Jouw vrij werk blijft dus belangrijk?

Mijn vrij werk is mijn visitekaartje: daarmee geef ik aan wie ik ben. Dus het is belangrijk dat je eigen visitekaartje zo sterk mogelijk is. Instagram en Tumblr zijn goede platforms om dit uit te werken. Facebook werkt ook nog altijd, op een rare manier. Instagram is voor jonge mensen, maar op Facebook zit de iets oudere generatie die ook al sneller geld uitgeven voor shoots. Ik heb een professionele pagina die op sterven na dood is, maar op mijn persoonlijke pagina heb ik nog steeds veel vrienden en volgers.

Dus ik ben blij dat er een soort scheiding is: Instagram spreekt jongeren aan, Facebook is voor de oudere generatie. Ik vrees wel dat eens ook die generatie op Instagram terecht komt, het platform geen lang leven meer beschoren is. Met de aanpassing van het algoritme is het soms al moeilijk om te begrijpen hoe het systeem van bereik werkt. Maar wie weet wat er na Instagram gaat komen? Er is al Behance, maar dat slaat precies niet aan.

Als fotograaf inzetten op veel kanalen is dus niet zo tijdrovend. Je hebt al de foto gemaakt en het werk gedaan: dus het komt echt neer op posten want de storytelling zelf is al gebeurd. Ik post ook op een andere frequentie want ik ben geen blogger. Posten is een resultaat van wat ik al hele dagen uit mijn eigen doe, het is een verslag van mijn werk.

Hoe heeft werken bij Chase jouw werk beïnvloed?

Chase zorgde er voor dat ik twee jaar geleden op de derde plaats eindigde op de Red Bull Electropedia - Nightlife Photography, en in 2018 eindigde ik tweedes. Door Chase kan ik een groot deel van de festivals doen, dus zij ondersteunen mij echt in mijn passie voor dit soort foto’s. Shoots op festivals zorgen ook voor veel exposure en zo wordt je netwerk groter.

Het is ook een hele belevenis, fotograferen op festivals. Je krijgt drie nummers de tijd om vooraan in de pit te staan. De rush die je voelt om op negen minuten sfeerbeelden en de artiest te moeten vastleggen, de kick om voor heel dat publiek te staan is de maks. Je moet heel gefocust en geconcentreerd zijn en niet panikeren. Ik werk ook maar met 1 body, een telelens om de artiest te fotograferen en een breedhoek lens voor het publiek. Op festivals kan je ook echt experimenteren, zoals met mijn werk met sterfilters vorig jaar. Op festivals steekt het namelijk niet zo nauw, je kan echt jezelf uitleven en in het beste geval verdien je er geld mee.

Omwille van mijn kunstenaarsstatuut ben ik heel vrij, dus liet ik aan Chase weten dat ik een hele zomer tijd heb om festivals te doen. Ik werk al twee jaar met Chase, en de samenwerking groeit organisch. Soms werk ik eens gratis omdat ik tijd heb, en soms boeken zij mij voor een betaalde opdracht.

Wat is jouw meest memorabele anekdote tijdens werk voor Chase?

Het moment dat ik dat beeld van Pharrell heb gemaakt. Vorig jaar stond ik in de pit op Pukkelpop, een plek die ik via Chase had bemachtigd. Toen ik daar aankwam, als een van de weinige vrouwelijke fotografen, zie je al die mannen kijken van: “ah, het jonge meisje”. N.E.R.D’s optreden begint en iedereen staat vooraan. Om een of andere reden had ik net van lens verwisseld, was ik weggegaan van alle anderen en stond ik aan de zijkant van het podium. Ik draai mij om, zie Pharell springen en ik heb zonder nadenken die foto genomen.

Alle mannelijke fotografen hadden ook goede foto’s, maar een beetje het klassieke beeld. En toen ik die foto toonde, zag je aan hun gezicht dat ze iets hadden van: “shit, die kleine hier heeft nog de beste foto ook!” Dat was de maks! Gewoon het feit dat ik al die kansen kan grijpen, is memorabel. Je leert mensen kennen binnen de community. Daarom is de beste raad die ik kan geven: ga naar buiten, zoek werkjes en dan merk je meteen wat je leuk vindt en wat niet. En hiervoor is Chase een goed platform om te starten.

Wil je dan vooral festival fotograaf blijven?

Ik startte mijn carrière met zelfportretten en vrij werk, en fashion is duidelijk de richting waar ik verder in wil gaan. Het is de bedoeling dat mijn vrij werk en fashion in mekaar gaan vloeien. Sommige fotografen beginnen met mode foto’s op Instagram en worden dan later door modemerken/huizen opgepikt met de vraag om in hun eigen stijl foto’s voor hen een campagne te schieten. Mijn insteek is dan ook om via mijn vrij werk betaalde jobs binnen te halen.

Mijn stijl op Instagram is daarom constant in beweging. Als je als fotograaf niet evolueert, dan blijven mensen niet geïnteresseerd. Je hebt sowieso altijd een aantal thema’s die blijven terugkeren. Bij mij zijn dat mijn zelfportretten, maar ik ben een nieuwe stijl aan het ontwikkelen die meer focust op maatschappijkritiek. Sowieso had ik grafisch altijd al een vintage insteek, maar momenteel heb ik een blekere stijl met vagere kleuren aangenomen. Normaal gezien gebruik ik veel schaduwen en flits, maar ik heb nog nooit zoveel likes en reacties gekregen als nu.

Daarnaast hebben al mijn nieuwe werken titels als “not working on my summer body”, “vrouwen aan het stuur is bloed aan de muur”, … Ik wil elke foto daarmee een twist geven zodat ik het feminisme van de dag van vandaag een beetje aan de kaak stel. Het is een heel hot topic, de hele #metoo campagne en cyber feminisme, en het is toch absurd dat wij na zoveel jaar nog altijd met die ongelijke strijd bezig zijn.

Is jouw eigen stijl uitdiepen dan jouw goal voor 2019?

Ja, dat zijn skills die ik dit wil jaar wil bijschaven. Mij verdiepen in modefotografie en meer de emoties uit mijn eigen vrij werk daarin overbrengen. Mensen voelen zich aangetrokken door mijn zelfportretten omdat die beelden echt zijn wat ik voel. Hopelijk wordt 2019 het jaar waarin ik echt doorbreek hiermee.

Interview door Joke D'Hooghe.

<p> </p><CENTER>___</CENTER><p><CENTER>Wil jij groeien als digital creator? Word dan lid van onze community waar je andere creators leert kennen, gratis workshops kan volgen en terecht kan voor al je vragen rond digital creativity.</CENTER></p><div class="post_button"><a href="https://login.circle.so/sign_up?request_host=community.chase.be" class="button is-small w-button">Word lid van onze community</a></div>